|
|
50 χρόνια από σήμερα
To πρωινό είναι ήρεμο και ο κόσμος ήδη στις δουλειές του. Ένα παιδάκι 9 χρονών ξυπνάει και πριν καλά καλά βάλει τα ρούχα του κατεβαίνει στην κουζίνα όπου ο πατέρας του πίνει το πρωινό cafe-latte.
Τον κοιτάζει στα μάτια, και αρθρώνει μια λέξη: "Dad".
Εκείνος σκυφτός στην ηλεκτρονική του πρωινή εφημερίδα δε δίνει σημασία...
Το παιδί επιμένει... "Dad"
"Moment please" είναι η απάντηση του πατέρα.
Σε λίγο πάλι το παιδί... "Dad"
"Yes..?" τελικά του απαντάει...
"Dad, do you speak Ellinikos?"
"Yes my son" έρχεται η απάντηση
"Dad, why can't I speak Ellinikos ?"
Ο πατέρας ξαφνικά σταματάει. Το βλέμμα του περιπλανιέται προς στιγμή στο παρελθόν και θυμάται που μικρός πήγαινε στο απογευματινό σχολείο. Θυμάται που τον πίεζαν οι γονείς του να μάθει τη γλώσσα. Κι έμαθε μερικές λέξεις, έμαθε να συνεννοείται στα Ελληνικά.
Στα παιδιά του όμως ποτέ δεν έδωσε αυτή την ευκαιρία... "Δεν είναι ανάγκη" νόμισε κάποτε.
Ξέρει όμως πλέον, πως μετά απ' αυτόν η γλώσσα θα έχει σβήσει...
Θυμάται ακόμη εκείνο το "Ελληνικό" Συνέδριο που συμμετείχε σαν ομιλητής, κάπου στον κόσμο, και που προωθούσε μόνο την Αγγλική γλώσσα, και τα μάτια του παρ' όλο που γεμίζουν δάκρυα δεν ξέρει τι ν' απαντήσει στο γιο του.
"Dad why are you crying...?"
Το παραπάνω είναι απο forum του Αpn και το υπογράφει κάποιος Ιάκωβος
|
