Αναφορικά με την  Αθηναϊκή Δημοκρατία καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα :     1/ Η Δημοκρατία είναι η μεγαλύτερη Ελληνική εφεύρεση, αλλά και ο εχθρός και   φόβος  της διεθνούς εξουσίας, 2/ Ο Κοινοβουλευτισμός δεν είναι Δημοκρατία, αλλά «Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία» και πρέπει να τον διορθώσουμε, 3/ Θεμελιώδης αρχή της Δημοκρατίας είναι η συμμετοχή των πολιτών, η εναλλαγή των αρχόντων και προ παντός η εκλογή τους δια κληρώσεως  και όχι δια ψηφοφορίας, 4/ Τα συνθήματα Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα , καθώς και Κομμουνισμός, Σοσιαλισμός, Νεοφιλελευθερισμός   κ.ο.κ   είναι στην πράξη άνευ περιεχομένου, ενώ η Ισονομία, Ισηγορία και Ισοπολιτεία είναι τα 3 κύρια συστατικά της Δημοκρατίας. 5/ Στην Ελληνική Δημοκρατία τα  φορολογικά βάρη   σήκωναν οι πλούσιοι, ενώ οι φτωχοί  ήσαν αφορολόγητοι, 6/ Οι Ελληνες πιστεύουν ότι το Οικονομικό σύστημα ορίζεται από το Πολιτικό, και όχι το αντίθετον, όπως συμβαίνει  σήμερον.

Μετά παρέλευση  2.500  ετών, ακόμη και η αναιμική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία  υπεχώρησε προς όφελος  της Παγκοσμιοκρατίας των Πολυεθνικών. Αυτές  κυβερνούν από τα παρασκήνια, οι δε κατ’ επίφασιν «δημοκρατικές κυβερνήσεις», εκτελούν δουλικά  τις  εντολές τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες κατεδαφίζονται ραγδαία οι δημοκρατικοί θεσμοί και οι κατακτήσεις των εργαζομένων, που θεσπίσθησαν εδώ και πολλά χρόνια, με σκληρούς αγώνες και με ποταμούς αίματος εκ μέρους των λαών.

Αν δεν αντιδράσει συλλογικά και δυναμικά η ανθρωπότης, το τέλος αυτού του ολισθηρού δρόμου, οδηγεί ασφαλώς στην καταστροφή ή σ’ ένα νέο Μεσαίωνα. Αυτός ήδη υλοποιείται με : α/ την  μετατροπή της Κοινοβουλευτικής Ολιγαρχίας σε Παγκόσμια   Τυραννία , β/ την εισβολή μιας νέας μορφής οικονομικής δουλοπαροικής εξάρτησης,  γ/ στον Πολιτισμό εκδηλώνεται με τη σκοταδιστική, θεοκρατική ( μεταμοντέρνα) αντίληψη και  πτώση των ανθρωπιστικών Αξιών και ιδανικών.

Το κύριο όμως χαρακτηριστικό της Παγκοσμιοκρατίας (Νέα Τάξη Πραγμάτων) είναι η πρωτοφανής αγριότης. Κατεδαφίζει τους δημοκρατικούς θεσμούς και κάθε αξιακή και ανθρωπιστική αντίληψη για τη ζωή, τον άνθρωπο και το περιβάλλον, προς όφελος μιας καμπαλιστικής  πλουτοκρατίας των «εκλεκτών» του Γιαχβέ και του Μαμμωνά, οι οποίοι  χρίζουν τους κυβερνήτες  και χαράσσουν την παγκόσμια στρατηγική.

  Οι  αγριότητες και ωμότητες   στον Κόλπο, πρώην Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη κ. α είναι μια πρόγευση των όσων πρόκειται να επακολουθήσουν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι εξουσιαστές αυξάνουν τη βία και τρομοκρατία σε βάρος των λαών – που τους κατηγορούν ως «τρομοκράτες». Ήδη αντιμετωπίζουν κάθε νόμιμη πατριωτική και δημοκρατική αντίσταση με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα παρακολουθήσεως και ελέγχου και  απαντούν με νέα οπλικά συστήματα, χωρίς να αποκλείονται στο μέλλον και τα Πυρηνικά.

Κ. Χ. Κωνσταντινίδης

Υποστράτηγος ε. α

30– 04 – 02