ΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
[Υπο του υποστρατήγου ε. α Κωνσταντίνου Χ. Κωνσταντινίδη-Αμφικτύωνα]
[αφιερωμένο στους Ολυμπιονίκες μας που τίμησαν την Ελλάδα σ' όλους τους αθλητικούς στίβους, αλλά και στον ανώνυμο αθλητή που κάνει πράξη το Ολυμπιακό Ιδεώδες στον Αθλητισμό και στη ζωή.
Το αφιερώνω και στους Εθελοντές του ΑΘΗΝΑ-2004]
====
Η "ΑΡΓΩ"
Το ένδοξο πλοίο ερχόταν απο μακρυά/
το όνομα του " ΑΡΓΩ" ήταν γραμμένο στην πλώρη /
με γράμματα χρυσά/
Άλλοι το είπαν "Πελασγία"/ κι' άλλοι Αιγηίδα/
Ερευνητή μην τα ρωτάς/
μόνο να ερευνάς, να μελετάς /
Γιατί η ένδοξη ναυαρχίδα χάθηκε με μιάς ; /
και μας γέμισαν οι σφετεριστές με ψέματα μετά/
Έμεινε στη θέση της, του Αιγαίου μόνον ο αφρός/
μέσ' το γαλάζιο φόντο/
και οι βουνοκορφές καταμεσής /
αδιάψευστοι μάρτυρες του Αιγαίου τα νησιά, οι γλάροι και οι βράχοι /
Κι' ο ουρανός εκεί ψηλά, με το γαλακτώδες, /
ιριδίζον προϊστορικό Φως/
λες κι' αναβλύζει μυστηριωδώς /
για να θυμίζει την Καταστροφή από τον Κατακλυσμό/
Τούτο το φως είναι διαφορετικό από τ' άλλα/
Είν' εκτυφλωτικό, ζωογόνο και μαυλιστικό /
γιατί έχει μέσα του, σπέρμα της πρώτης ζωής,/
της πρώτης στεριάς και του Πολιτισμού μαζί, /
που ξεπετάχθηκε εδώ /
στου Ολύμπου την πιό ψηλή κορυφή/
απ' την αστραπή του Διός, /
και παραδόθηκε στις Μούσες της Πιερίας,/
και τραγουδήθηκε από τη λύρα του Απόλλωνα /
και δωρεά στους ανθρώπους δόθηκε από τον Προμηθέα /
κι ' έγινε στον κόσμο το πρώτο πνευματικό /
και εκπολιτιστικό Φως /
Αρχαίο πνεύμα αθάνατο, Ολυμπιακό /
κάθε λαός.
Το Αθλητικό Σώμα
Το πλοίο εκείνο είχε πλήρωμα με ναυτοσύνη, ήταν εκλεκτό/
-ασχέτως αν σήμερα έχει αλλάξει πίστη και θεό-
Είχε πλοίαρχο τον ένδοξο Ολύμπιο Δία,/
Ίππαρχο τον Ποσειδώνα, τον θαλασσοθεό/
τον Ήφαιστο μηχανικό/ θαλαμηπόλο την Εστία/
Μέσα του έκρυβε της Αθηνάς σοφία/
Στο μπροστινό αμπάρι έφερνε Πνεύμα αγνό/
ρωμαλέο, δυνατό, Πελασγικό /
που είχε μέσα του σπόρο Κρητο - Μυκηναϊκό / γνήσιο Ελληνικό/
τιμονιέρη είχε την ανθρώπινη Ψυχή/
μερικοί την είπανε καρδιά και ηθικό,/
εγώ τη λέω Ανθρωπισμό/
Στο μέσον είχε αντί για μηχανή το Σώμα το Αθλητικό, /
τη δύναμη και την αλκή των Ολυμπιονικών/
Όλα ο πλοίαρχος τα είχε βάλει με τάξη και ισορροπία ζηλευτή/
ώστε το πλοίο να είναι καλοτάξιδο, σταθερό / με οποιονδήποτε καιρό/
και έσπρωχνε ο Αίολος τα φουσκωμένα του πανιά, πρόσω ολοταχώς/
και η " ΑΡΓΏ" έμπαινε πάντα πρώτη στον ανθρώπινο Πολιτισμό/
Εκείνο τον πανάρχαιο καιρό/
που άλλο πλοίο δεν τολμούσε, να ξανοιχτεί στις ανοιχτές κρασάτες θάλασσες, /
εκτός από την "ΑΡΓΩ"/
Κι' άστους Φοινικιστές να λένε το ίδιο τροπάριο/ το γνωστό…./
Το Ευ Ζειν
Το πλήρωμα εκείνο ήτανε τολμηρό κι' αθλητικό /
Διέθετε Νου , Ψυχή και Σώμα δυνατό /
Είχε και φιλοσοφικό υπόβαθρο στεραιό/
για αυτόν τον κόσμο/ τον μικρό και μέγα/
που "ούτε θεοί τον έφτιαξαν, ούτε άνθρωποι"/
Είχε και της ψυχής το πύρωμα και νόμους θαυμαστούς/
και έκανε πράξη το "Ευ Ζειν"/
το "μηδέ άγαν" και το "γνώθι σ'εαυτόν" /
"Σεβάσου τη μητέρα Φύση/ ναύτη της "Αργώ" !!/
και μην πηγαίνεις κόντρα στον άρρητο Νόμο,/ το Συμπαντικό/
γιατί αυτό είν' Υβρις, και έγκλημα οικολογικό /
Κι' αν παρακούσεις κακό του κεφαλιού σου κάνεις /
Θα συντριβείς μια μέρα στο Στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης " /
επαναλάμβανε ο καπετάνιος συνεχώς/
κι' όλα έβαιναν καλώς./
μέχρι που δέσανε τον πλοίαρχο, εδώ και 2.000 χρόνια/
φανατικοί, κακούργοι/
κουρσάροι της Ερήμου πειρατές/
Όμως η "Αργώ" δεν πνίγηκε,/ ακόμη ζει /
και σύντομα θα ξανοιχθεί πλησίστια/
για το μεγάλο της ταξίδι/
στον παγκόσμιο ωκεανό.
Ιδεώδες Ολυμπιακό
Αγών και αγωνία ατέλειωτη η ζωή τους/
μα άφθαρτη, χαρούμενη και καθαρή η ψυχή τους/
γιατί αυτοί δεν είχανε ενοχές από τους θεούς τους /
Υπάκουαν μόνο στις προσταγές της μάνας- Φύσης /
της ανθρώπινης φύσης της δικής τους /
και στους θεσμούς της Πόλης /
Ελευθερία, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη…/
Και παίζαν με τον "πόλεμο" των αντιθέτων ιδεών/
και με τη βουλιμία του "ειδέναι"/
χόρταιναν το πνεύμα, μα και την ψυχή τους /
Σύγκρουση, ειρήνη και δημιουργία ήτανε η ζωή τους/
Παιδιά της Ανάγκης και της Εντελέχειας/
ζούσαν στη σκληρή πραγματικότητα/
και ανέπτυξαν ευθύνη και αξιοπρέπεια/
και σεβασμό τ' ατόμου πρώτοι αυτοί,/
πριν κανείς ως τότε ούτε καν να το σκεφθεί/
Μέσα από τον αγώνα και τα δεινοπαθήματά τους /
γέμισαν μ' εμπειρίες και ιδανικά/ τα ανήσυχα πνεύματα τους /
Και τα καλά και τα κακά πάνε μαζί,/ για αυτούς δεν είν' διαβολικά, /
όλα είν' ανθρώπινα και φυσικά /
Στο πλοίο τους είχαν έργα υψίστης τέχνης , ξακουστά,/
με αρμονία και μέτρο φτιαγμένα , συμμετρικά /
μα και λιτά /
Οι πόλεις και τα στάδια τους ήταν αριστουργήματα/
και πάντα φύσαγε το διαπεραστικό αγέρι της πολυφωνίας /
το δημοκρατικό διάλογο / και το σεβασμό τ' ατόμου να τους φέρει, /
και την αξιοκρατία των καλών κ' αγαθών είχανε εκείνοι εφεύρει /
στην Ολυμπία θα δοκιμασθούν στην πράξη όλα αυτά: /
Ιδέες, Πρότυπα ζωής, Φιλοσοφία, Πολιτική , Θρησκεία /
Κι' απ' αυτό το μείγμα το εκρηκτικό/
εμπνεύσθησαν εκείνοι αντί για πόλεμο/ Αγώνα Αθλητικό/
με γνώμονα και μπούσουλα ένα και μοναδικό,/
το Ιδεώδες το Ολυμπιακό/
Σε κάθε πόλη και χωριό κάνανε πάνδημο αθλητισμό,/
στην Ολυμπία, στα Ίσθμια και Νέμεα ιδρύσανε αγώνα αθλητικό /
και στα Πύθια αγώνα καλλιτεχνικό.
Ο Κότινος το έπαθλο των νικητών
Το έπαθλο των νικητών ήτανε κότινος σεμνός/
Όποιος είναι άξιος και ικανός κι' όποιος τολμά νικάει/
όποιος κοτάει -έλεγαν-στο στάδιο ας πάει/
Εδώ τα λόγια δεν έχουν πέραση, /μόνον η Πράξη μετράει,/
Ο δρόμος, ο δόλιχος, ο δίαυλος, το πένταθλον , ο κέλης/
θα βγάλουνε τον νικητή /και όχι τα διαπλεκόμενα του κάθε εξουσιαστή/
ούτε το θαύμα του άγιου/ και του Γιαχβέ το φυλαχτό /
Στις παλαίστρες και στα στάδια κάνανε αγώνες στεφανίτες /
και όχι χρηματίτες /
Γυμνικούς αθλητικούς για να εκφράσουνε χαρά /
και επιτάφιους για το χαμό των προεστών /
Κι' αγωνίζονταν για ένα κλαδί αγριελιάς/
κομμένο απ' της Αλτεως την ιερή Ελιά/
με το χρυσό μαχαίρι ,/από αειθαλούς παιδός το χέρι /
που ζούσαν και οι δύο οι γονείς του αρμονικά /
και όχι από ορφανά,/ που ήτανε σκόρπια σαν του λαγού παιδιά /
ή όπως μεγαλώνουν σήμερα τα δόλια/
του ενός γονιού παιδιά/
τα ψυχικά ερείπια της σύγχρονης γενιάς.
Εκεχειρεία και Ειρήνη
Σεμνές κοπέλες σπονδοφόροι έφεραν σπονδές/
στους ιερούς βωμούς της Ιλιδος /
για την Εκεχειρία/ την Ειρήνη και την Ασυλία/
Και θυσίαζαν την Εκατόμβη/
- 100 βόδια λέγανε αλλά ήταν υπερβολή-
προς τιμήν των ένδοξων Ολύμπιων Θεών /
του άμμωνος Διός και του ημίθεου Ηρακλή /
που ενέπνευσαν αθάνατους θεσμούς στον κόσμο αυτό, /
τον Ελληνικό και Οικουμενικό /
Έκαναν και εναγισμούς στους τιμημένους μας νεκρούς/
γιατί όποιος δεν σέβεται αυτούς /
πολύ περισσότερο δεν σέβεται τους ζωντανούς/
και τους αγέννητους ακόμη που θ' ακολουθήσουν/
Ορα τη σημερινή γενιά/
που τρώει το βιός των γεννημένων και αγέννητων /
τρώνε της Γης τα σωθικά /
με καταχρήσεις, μόλυνση και τοξικά/
στεριές, θάλασσες και αέρα αβίωτες τις κάνουν/
στην αυριανή κακότυχη γενιά /
να μην μπορούν να ανασάνουν τα αυριανά παιδιά/
Χαίρε ιδεολογία της αλαζωνίας και της αρπαχτής !!/
της αντιζωικής αντίληψης, των πολέμων/
των εξοπλισμών και των βομβαρδισμών/
του φόβου, του μίσους και της καταστροφής/
που αναλώνουν τη ζωή και την κληρονομιά ξένης γενιάς /
που ακόμη δεν ήλθε στη ζωή /
της κόβουν το κλαρί που θα σταθεί/
[Εσείς παιδιά της Σερβίας, Ιράκ, Αφγανιστάν και κάθε "φτωχιστάν" /
τα ζείτε αυτά καθημερινά/
πείνα, αρρώστιες, καρκίνο, βόμβες κι' άλλα δεινά/
που σας έστειλε η "ανθρωπιστική" Δύση/
για να σας λυτρώσει από το Σατανά ]
Γιούχα Παγκόσμιοι Εκμεταλλευτές !!
Είααα… φώναζε το πλήθος στην Ολυμπία /
για να εμψυχώσει τους αθλητές /
ποτέ όμως δεν λιθοβόλησε τους ερυθροφορεμένους Ελλανοδίκες /
ούτε τους θεατές,/ όπως κάνουν σήμερα οι " χουλιγκάνοι" στα γήπεδα/
Είναι γραμμένα στον προϊστορικό δίσκο του Ιφίτου όλα αυτά/
τα αρχαία αγωνίσματα που γίνονταν στην Ολυμπία/
τα χρόνια εκείνα τα παλιά, τα προϊστορικά/
στο δρόμο και στο δίαυλο, στο δόλιχο στην πάλη/
στο τέθριππο και στην πυγμή /παγκράτιο , κέλη , συνωρίς/
κι' οπλίτης, άμαξα κι' απήνη /
Τα Ολυμπιακά αγωνίσματα/ ήτανε τότε λιγοστά,/
με ημιόνους αρματοδρομία στην Ολυμπία δεν θα ξαναγίνει/
από την 84 η Ολυμπιάδα και μετά/
Σήμερα και να θες ημίονο δύσκολα βρίσκεις στα χωριά, /
γιατί οι άνθρωποι εξολοθρεύουν ζώα, δένδρα και φυτά !!/
Κι' αυξήσανε σαν τον άμμο της θάλασσας/
τα Ολυμπιακά τα' αγωνίσματα /
Κι' όπως πάμε σε λίγο , θα πάρουν Ολυμπιακά ρεκόρ/
ακόμη κι' οι άνθρωποι της διαφθοράς/ και οι διευθυντές των πολυεθνικών, και οι μακελάρηδες των φτωχών/
και οι καταστροφείς της Φύσης/ και οι μεγαλέμποροι ναρκωτικών /
και οι εξολοθερευτές λαών/ (Παλαιστίνιων , Κούρδων , Ιρακινών κ.α)/
Τι έχουν να δουν τα μάτια σας παιδιά !/
Αλλά μην απελπισθείτε /Αγωνισθείτε/
Ξαναγυρίστε στο πνεύμα το Ολυμπιακό /
για να σωθείτε/
Το μήνυμα των καιρών μας είν' απλό αλλ' επιτακτικό.
ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Το τριπλό μήνυμα της Ολυμπίας
Το μήνυμα της Ολυμπίας ήτανε τριπλό:/
λατρευτικό , πολιτικό κι' αθλητικό:/
Εκφράζει το ιδανικό της ευγενούς αμίλλης /
τον δίκαιο αγώνα, / τον καλό κι' αληθινό /
Λατρευτικό για να τιμήσουμε τον Ηρακλή/
που πρώτος με τ' αδέλφια του εγκαινίασε αγώνα αθλητικό /
στην ιερή γη της Ολυμπίας,/
και τον Δία και τον Απόλλωνα/
που αγωνίσθηκαν σαν κοινοί θνητοί στον αθλητικό στίβο /
στην πάλη ο πρώτος, στο δρόμο ο δεύτερος/
και στεφανώθηκαν Ολυμπιονίκες και οι δυό/
Το μήνυμα είναι και πολιτικό, /
γιατί για πρώτη φορά η λαϊκή θέληση κι' η αξιοκρατία/
επιβληθήκανε στους βασιλείς και στο τζάκι τ' αρχοντικό /
Και έγινε πολύτιμη κληρονομιά και διεθνής θεσμός/
η Γυμναστική, οι Παιδιές κι' ο Αθλητισμός/
Φορείς παγκόσμιας συμφιλίωσης , /
Ειρήνης και αλληλογνωριμίας των λαών,/
παράγοντες υγείας, χαράς και ευεξίας σωμάτων /
πνευμάτων και ψυχών/
Καιρός λοιπόν να κάνουμε πράξη την παγκόσμια Εκεχειρία /
και ας δώσουμε Φιλία κι' Ασυλία στους εχθρούς ημών/
βάσει όμως διεθνών θεσμών/
και όχι όπως θέλει η Νέα Τάξη, της εκδίκησης, του φανατισμού /
/ της τρομοκρατίας και των εξοπλισμών/
Ας αφήσουμε τον Άρη, το θεό του πολέμου ανενεργό /
Αχρείαστος νάναι , αν θέλει δουλειά ας γίνει τώρα ειρηνικός/
Κι' αντί για μάχες αιματηρές,/
ας κάνει συναντήσεις αναίμακτες , φιλικές /
αναμετρήσεις αθλητικές και πολιτιστικές στους στίβους /
μα πάνω απ' όλα ειρηνικές /
με σεβασμό της ανεξιθρησκείας και της διαφορετικότητας /
για την δημιουργική προσέγγιση της ανθρωπότητας.
Ειρήνη πρέπει νάναι της εποχής μας το ιδανικό /
πριν χτυπήσει το ρολόι το Πυρηνικό / το
Οικολογικό / και Πληθυσμιακό /
Της φτώχειας το επαναστατικό ρολόι έχει ήδη σημάνει /
ας σταματήσουμε λοιπόν το χρόνο τον κακό /
και ας γυρίσουμε τους δείκτες μπροστά ολοταχώς/
μέσα από τη Συναδέλφωση και την Ειρήνη των Λαών
Το 2004 στην Αθήνα
Όλοι Πανέλληνες και Φιλέλληνες το 2004 θα είμαστε εκεί /
στο Ολυμπιακό στάδιο / ενεργοί , /
αθλητές, εθελοντές και θεατές,/
όλοι αισιόδοξοι, ελεύθεροι , πολιτισμένοι και ευπρεπείς/
για να χαρίσουμε στη χώρα μας νίκη Ολυμπιακή διπλή : /
Αθλητική και Οργανωτική/
Ο Αθλητισμός είναι έκφραση ειρηνική /
του Είναι και του Παρείναι /
δεν αφορά την μάζα , την αγέλη, την ορδή, /
που εκτελεί τυφλά του εξουσιαστή,/ ή του παράγοντα την εντολή/
Ο αθλητής είναι άνθρωπος με προσωπικότητα και θέληση /
με νου, δύναμη, αυτοπειθαρχία και ορμή/
που με στερήσεις, αυστηρούς κανονισμούς, σκληρή προπόνηση ολόκληρης ζωής/
κάνει το όραμα και τη θεωρία, /Πράξη ζωής/
Με σώμα δυνατό και κίνηση ευλύγιστη/
καταλύει τον ίδιο του τον εαυτό /
χωρίς να παραβεί την ηθική /
στο χώρο και στο χρόνο τον κανονικό/ δίχως ψευτιά/
Το Αθλητικό φαινόμενο χρειάζεται ήθος και λεβεντιά /
, αλήθεια ,δικαιοσύνη κι' ομορφιά /
Μα πάνω απ' όλα θέλει ελευθερία , αυτενέργεια , /
συντονισμό Σώματος - Ψυχής και Νου/
Μην περιμένεις αθλητή την άνωθεν βοήθεια αλλουνού/
Στο στίβο είσαι μόνος-ενώπιον ενωπίω -εσού και του κοινού/
Θέλει δουλειά πολλή ο Αθλητισμός/ και πιο πολλές θυσίες ο Ολυμπισμός/
Όμως είναι πολύτιμος και ο Εθελοντισμός/
Γι' αυτό όλοι μαζί ενωμένοι δυνατοί/
να στήσουμε την Ολυμπιακή σημαία/
στον πιο ψηλό ιστό /
για μόνιμη επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων /
στο προϊστορικό τους λίκνο /
στην ιερή της Ολυμπίας γαία.
Νους υγιής εν σώματι υγιή
Το υποκείμενο του αθλητισμού/
είμαι εγώ,/ ο Αθλητής/
Εγώ η αρχή, η πηγή , ο λόγος και το νόημα τ' αθλητικό/
γι' αυτό αθλούμαι όσο ζω/
για να διατηρώ του σώματος την αλκή /
Εγώ δεν εξαγοράζομαι με τα αργύρια του Μαμμωνά /
και δεν πουλάω πνεύμα, σώμα, ψυχή στους ανεγκέφαλους/
στους καχεκτικούς, στους άφρονες πλούσιους /
και στους εξουσιαστές που μου ζητούν/
να τους κρατώ το θυμιατό /και να τους λιβανίζω συνεχώς/
Δεν θα τους κάνω τη χάρη αυτή για έργο δουλικό,/ εξευτελιστικό/
γιατί το σώμα μου δεν είναι πιθάρι κανενός, / δεν ενοικιάζεται/
ούτε είναι σκεύος υλικών αναγκών ,/και σεξουαλικών οργιασμών/
γιατί εγώ είμαι εραστής του Ωραίου, /του Μεγάλου / και τ' Αληθινού/
Κι' αν κάποτε προδώσω το ιδανικό μου αυτό,/
θα είμαι σώμα ατελές, /
τομάρι γηρασμένο, άρρωστο και ευτελές.
Η Κίνηση είναι Ζωή
Η κίνηση είναι νομοτέλεια, ζωή, /
Το είπε κι' ο Ηράκλειτος/
"Τα Πάντα Ρει"/
ύλη, εξέλιξη, ενέργεια, των πάντων αλλαγή /
Η Κίνηση και η Γυμναστική/
θέλει Μέτρο, Αρμονία και Ρυθμό,/
όπως ακριβώς ο βίος των θνητών. /
Ακινησία σημαίνει Θάνατος/
βάλτο καλά μεσ' το μυαλό σου Νέα και Νέε/
Και συ γέρο, άρον τον κρέβατον σου και περιπάτει/
αν έχεις θέληση για ζωή, μπορείς/
γιατί έτσι και κρεβατωθείς,/ δύσκολα άμοιρε θα ξανασηκωθείς/
Νέες και Νέοι!!/
μην αδρανείτε , γιατί αυτό είν' αυτοκαταστροφή,/
έχετε δυνατό Σώμα- Πνεύμα και Ψυχή, /
πριν σας το επιβάλλει ο γιατρός /ή σας προλάβει το κακό/
Και χειρότερη κι' από την αδράνεια είναι η ψυχοφθόρα ηδονή : /
ναρκωτικά, υπέρμετρο αλκοόλ, καπνός, πολυφαγία, καταχρήσεις/
και υπερβολές κάθε λογής /του σώματος και της ψυχής /
Είναι αντίθετα με τον αθλητισμό και την υγιεινή ζωή/
Αθλητής θα πει έχω θέληση , υγεία , όρεξη κι' ορμή, /
έχω και αυτάρκεια , αυτοπειθαρχία, δυναμικό και ισχύ.
Ω ! Παίδες Ελλήνων και Φιλελλήνων Ιτε… !! /
Απελευθερωθείτε από τα δεσμά του εαυτού σας και της εποχής: /
ανία, άγχος , υπερκατανάλωση, φόβο, ανασφάλεια, πάχος, έλλειψη ιδανικών και τον ωχ-αδερφισμό /
και πυκνώστε τους στίβους, τις παλαίστρες και τον Εθελοντισμό /
κάτω από την Ολυμπιακή σημαία,/
για να προετοιμάσουμε με ενθουσιασμό/
όλοι μαζί το 2004 τη μεγάλη μας γιορτή, /
την Ολυμπιάδα των Αθηνών /
στην ιερή Ελληνική μας Γη.
Αμφικτύων
25-12-2000
Σχεδιασμός σελίδας 
