Τελευταία ενημέρωση

24 Αυγ 2002

 

ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ

Ρύθμιση οθόνης  800 Χ 600 pixels και μεγιστοποίηση παραθύρου για καλύτερη εμφάνιση. Νέα κείμενα και άρθρα καθημερινά

 

ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ»  «Ανθολογία της ξενιτιάς» (25/06/2002)

Ο ΛΟΓΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΗ ΔΙΑΣΠΟΡΑ

 Εμείς  

(Γαβριήλ Παναγιωσούλης 8 Ιουν. 2002)

Επικοινωνία

Contact Us

 

 

ΤΑ  ΔΑΣΑΡΧΕΙΑ  ΚΑΙ  ΟΙ   ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ

   Κάθε τόσο διαβάζουμε σε τοπικές κυρίως εφημερίδες διάφορες αποφάσεις δασαρχείων της χώρας, στις οποίες αναφέρεται ότι ( π.χ ) «κατόπιν  αιτήσεως του κ Τάδε….Ταδόπουλου, οικόπεδο 12,335 στρεμμάτων στη  θέση «Χ» του Δήμου… του Νομού…. χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση  κλπ. κλπ. που σημαίνει ότι ο κ Ταδόπουλος, ιδιοκτήτης του οικοπέδου δεν μπορεί να χτίσει.

    Τι σημαίνει αυτό; Να το αναλύσουμε: Ο κ Ταδόπουλος, κατά κανόνα  Μετανάστης-Ομογενής, είχε στην προαναφερθείσα θέση ένα αγρόκτημα-ή  μπορεί και να το κληρονόμησε κατά τη διάρκεια της απουσίας του στην αλλοδαπή-που δεν ήταν ποτέ δασική έκταση. Όμως λόγω του ότι έμεινε  ακαλλιέργητο για πολλά χρόνια, «απέκτησε» κάποιο αυτοφυές πεύκο  ή λίγες άγριο-βελανιδιές, ή έστω κάποιους άλλους θάμνους.

    Επιστρέφει ο άνθρωπος με κάποιες οικονομίες που μάζεψε στην ξενιτιά  και αποφασίζει να χτίσει ένα σπιτάκι, για τα γεράματά του. Για να χτίσει  πρέπει να βγάλει άδειες, εκ των οποίων μία και από το δασαρχείο. Έρχεται λοιπόν ο δασάρχης, βλέπει σήμερα τα πουρνάρια, και λέει «στοπ» είναι δασική έκταση. Ενώ τα άλλα οικόπεδα–αγροτεμάχια, γύρω–γύρω, μπορεί να είναι καλλιεργημένα. Και άντε τώρα να αποδείξεις ότι δεν είσαι…. ελέφαντας.

    Διότι η νομοθεσία κάπου χωλαίνει. Δεν ορίζει τι ήταν αυτό το οικόπεδο  κάποτε, αλλά τι είναι σήμερα. Και το θεωρεί δάσος, τη στιγμή μάλιστα  που εκατομμύρια στρέμματα  δάσους καίγονται από καταπατητές, γίνονται άδενδρα οικόπεδα και στη συνέχεια χτίζονται με την ίδια νομοθεσία αφού δεν είναι πλέον δάση.

     Και τρέχει ο καημένος ο κ. Ταδόπουλος και δεν φτάνει. Κι αναθεματίζει την ώρα που επέστρεψε στην Ελλάδα, που είχε, η κληρονόμησε το  οικόπεδο και άλλα πολλά.

      Εμείς έχουμε υπ όψη μας αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Και νομίζουμε ότι η Κυβέρνηση πρέπει να εισηγηθεί και η Βουλή να εγκρίνει  τροποποίηση της Νομοθεσίας. Και για τη μια περίπτωση, και για την άλλη: Να ερευνάται  με ένορκους μάρτυρες τι ήταν τουλάχιστον πριν 100 χρόνια, κι όχι τι είναι σήμερα.

       Έτσι θα βρεθεί λύση και για τον κ. Ταδόπουλο, και απαγόρευση  για τους καταπατητές.

        Διότι σήμερα παίρνει ο δασάρχης μια απόφαση, και ακολουθούν ενστάσεις.

Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να γίνει το αντίστροφο: Να γίνεται ή αίτηση  στο  Δασάρχη, με ένορκες  καταθέσεις ενώπιόν του και μετά να βγάζει απόφαση.

       Οι ενστάσεις είναι για τους τρίτους, δεν είναι για τον ενδιαφερόμενο.

      Έτσι θα απαλλαγή και ο δασάρχης από κάθε σκέψη ότι ενήργησε  υποκειμενικά.

      Να σημειώσουμε ότι όλα αυτά δεν αφορούν μόνο Ομογενείς και μετανάστες αλλά και πάρα πολλούς άλλους που δεν ζουν στο χωριό τους, αλλά στην Αθήνα ή σε άλλη πόλη.

     Από όλους αυτούς περιμένουμε απόψεις.

                                                                     ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ

                                                                   4-4-2002      

Το παραπάτω άρθρο είναι αναδημοσίευση από την σελίδα

 KOUTOUZIS PAGES ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ   

 ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ