Για ποιον λόγο είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας!

Μεγάλη κουβέντα, και πώς να την ξεστομίσει κανείς αβασάνιστα;

Κάθε λαός και κάθε έθνος, ακόμα κι αυτά που τα διαλύουν, αυτοί που σηκώνουν στις πλάτες τους την βαριά ευθύνη της Ιστορίας, δημιουργώντας την «Νέα Τάξη Πραμάτων» έχουν δικαίωμα να είναι υπερήφανοι, φτάνει ο σεβασμός να είναι αμοιβαίος και να μην εισέρχονται στα «οικογενειακά» του άλλου.

Η μοίρα και η Παγκόσμια Ιστορία, όπως αυτή καταγράφεται από τους αρχαίους χρόνους έως και σήμερα, χρεώνει στους Έλληνες την περηφάνια, πλαισιωμένη από Ιστορία και Πολιτισμό.

Κάθε σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας είναι και μια Ιστορία. 

Μέσα από την Ιστορία των αιώνων και των χιλιετιών, ο Ελληνικός Πολιτισμός μεγαλούργησε. Ο αρχαίος πολιτισμός  έδωσε τα φώτα σε ολόκληρη την οικουμένη. Ακόμα κι αν ανακατεύθηκε με άλλους πολιτισμούς, (ασφαλώς υπήρχαν και άλλοι που δεν τους αγνοούμε) κατάφερε να εμπλουτιστεί ακόμα περισσότερο. Η Σοφία, οι Τέχνες, η Δημοκρατία, η γλώσσα και άλλα πολλά, κατέστησαν την Ελλάδα Χώρα Οικουμενική. Τα Μνημεία αποτελούν τη μεγαλύτερη απόδειξη. Η αρχιτεκτονική του Παρθενώνα είναι μοναδική. Στην προσπάθειά τους οι Γερμανοί να χτίσουν έναν δικό τους Παρθενώνα απέτυχαν, κατασκευάζοντας πριν 180 χρόνια στη  περιοχή του Ρέγενσμπουρκ,  τον οίκο των Θέων, την “ W alhalla ”. Δυστυχώς, δεν καταδέχτηκαν καν να παραδεχτούν, πως προσπάθησαν, να αντιγράψουν τον Παρθενώνα.         

Το Βυζάντιο παρουσιάζει κι αυτό τον Ελληνικό Πολιτισμό, ντυμένο βέβαια πια με τον μανδύα του χριστιανισμού.

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε από την ίδρυση του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτος, στο τέλος του 18^ου αιώνα. Ο Ελληνισμός είχε δώσει πολλά και θα έδινε ακόμα περισσότερα. Όμως, όπως προκύπτει από ιστορικές και επιστημονικές πηγές, τόσο από γεωγραφική θέση, όσο και από πολιτισμικά αποθέματα διεθνούς κλίμακας, άρχισαν οι μεθοδευμένες επιδρομές με σκοπό τη σμίκρυνση της Ελλάδας, και γεωγραφικά και πληθυσμιακά.

Κανένα άλλο κράτος και κανένας άλλος λαός, δεν θα μπορούσε να σταθεί και να επιβιώσει. Παρόλα αυτά επιβιώσαμε και θα συνεχίσουμε να επιβιώνουμε, φτάνει να είμαστε ενωμένοι. Τα ποικίλα πολιτιστικά ιδανικά μας, τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις, η Σοφία και η Δημοκρατία, το αρχαίο Κάλλος, οι μυθολογικοί μας Ήρωες, οι Μούσες και οι ποιητές μας, ο καβαλάρης Λόγος ντυμένος με τα κάλλη της Ελληνικής Γλώσσας, που πρυτάνευσε και πρυτανεύει ακόμα. Η στάση μας σε δύσκολους καιρούς, οι θυσίες μας και η προσφορά μας στην Εθνική Αντίσταση, όλα αυτά και άλλά πολλά μας κάνουν απλά να είμαστε περήφανοι. Είναι δικαίωμά μας η εθνική μας περηφάνια, μα περισσότερο είναι καθήκον και υποχρέωσή μας. Είμαι Έλληνας….

Ένας περήφανος Έλληνας     

Μάρτης 2002