Σε προηγούμενο άρθρο αναλύσαμε  ότι  ο Κοινοβουλευτισμός είναι ολιγαρχικό πολίτευμα, διότι έχει σαν θεμελιώδη αρχή  να αναδεικνύει τους άρχοντες του με εκλογή.  Θεμελιώδης πολιτική αρχή της Δημοκρατίας  είναι η ανάδειξη των αρχόντων κυρίως  ΜΕ ΚΛΗΡΩΣΗ και ελάχιστα με εκλογή .[ Στη Δημοκρατία το 99, 14 % των  αξιωματούχων ήσαν κληρωτοί, το 0,75 % αιρετοί(δι’ εκλογής) και το 0,09 % διορισμένοι] Τούτο σημαίνει ότι η Δημοκρατία συνεχώς ανανεώνετο με νέα πρόσωπα και η εξουσία ανήκε πραγματικά στο λαό. Ακόμη και το ολιγαρχικό πολίτευμα της Σπάρτης ήτο πιο δημοκρατικό από την Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία.

          Ο Αριστοτέλης λέγει επιγραμματικά «Λέγω δε οίον δοκεί δημοκρατικόν το κληρωτάς είναι τας αρχάς το δ’ αιρετάς ολιγαρχικόν» (Πολιτικά, Δ, 1294β 8-9)

Οι διαφορές της Δημοκρατίας με τον κοινοβουλευτισμό είναι οι εξής :

1/ Οποιοδήποτε αξίωμα, κληρωτό ή αιρετό , είναι προσιτό σε οποιονδήποτε πολίτη

2/ Η θητεία των αξιωματούχων είναι κατά κανόνα ετησία.

3/ Δεν επιτρέπεται κατά κανόνα η ανάδειξη του ίδιου πολίτη στο ίδιο αξίωμα.

4/ Ουδείς έχει δικαίωμα ζωής ή θανάτου σε άλλον, ακόμη και σε δούλο.

Αν δεν ετηρούντο αυτοί οι όροι η πόλη δεν εθεωρείτο  δημοκρατική- και άρα Ελληνική- και απεκλείετο κατά κανόνα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

  Κύριοι στόχοι των Πόλεων   ήσαν : α/ στον εξωτερικό τομέα   η Αυτονομία , β/ στον οικονομικό τομέα η Αυτάρκεια και γ/ στην πολεοδομία η μικρή πόλη.  Οι αρχές αυτές παραβιάζονται στον Κοινοβουλευτισμό διότι : α/ οι άρχοντες είναι «επαγγελματίες», η δε «οικογενειοκρατία» και τα «τζάκια» διαιωνίζουν την εξουσία τους, β/ Η θητεία των αρχόντων είναι εφ’ όρου ζωής και όχι ετησία, γ/ Με την έξαρση της βίας, του εγκλήματος και των ναρκωτικών ο κάθε εγκληματίας έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου στον άλλον, δ/ Η Αυτονομία και Αυτάρκεια των κρατών έχει  καταστραφεί από την Παγκοσμιοκρατία, ε/ Τέλος από τη μικρή πόλη φθάσαμε  στο χάος   της Οικουμενούπολης, με τα άλυτα  προβλήματα της (κυκλοφοριακό, οικολογικό, πολεοδομικό, υγεία, έγκλημα, βία, ασφάλεια,  ποιότητα ζωής κ. α)

Να επισημάνουμε ακόμη και τον κίνδυνο εκ του Υπερπληθυσμού της γης και την ανάγκη  σταθεροποιήσεως ή και μειώσεως του ρυθμού των γεννήσεων . Τούτο φυσικά δεν  αφορά το Δυτικό Κόσμο-στον οποίον ο πληθυσμός μειώνεται- αλλά στον Τρίτο Κόσμο που  αυξάνεται με  ταχύ ρυθμό. Ο Υπερπληθυσμός σε συνδυασμό με το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης  δημιουργεί   ασφυκτικά  προβλήματα , χώρου, πρώτων υλών, ενέργειας, διατροφής, ασθενειών, μετακινήσεων, καταστροφής και μολύνσεως του περιβάλλοντος, πολέμων κ. ο. κ  

  Ανάγκη  λοιπόν για Νέα Σκέψη και νέους τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων αν θέλουμε να αφήσουμε  μιά βιώσιμη και δημοκρατική κοινωνία  στα παιδιά μας.

Κ. Χ. Κωνσταντινίδης

Υποστράτηγος ε. α

30– 04 – 02

  http:// amphiktyon. topgreek. com/

http://www.achilleous.com/amphiktyon/