Τελευταία ενημέρωση

31 Αυγ 2002

Ένωση Ελλήνων Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων (ΕΕΣΠΗ)

Ρύθμιση οθόνης  800 Χ 600 pixels και μεγιστοποίηση παραθύρου για καλύτερη εμφάνιση. Νέα κείμενα και άρθρα καθημερινά

 * Γαβριήλ Παναγιωσούλη   Αχ! Νάξερα...  ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

*  Ανοιχτή επιστολή - Ευχαριστήριο

* Δείτε τα σχόλια για το βιβλίο που κυκλοφορεί από τους ίδιους τους συγγραφείς

"Ανθολογία της ξενιτιάς"

* Οι ιστοσελίδες, τα ΜΜΕ και οι Έλληνες συγγραφείς της διασποράς

*Ο λόγος μέσα από την διασπορά

*Στον ρου της πνευματικής στρατιάς των άλλων Ελλήνων

Επικοινωνία

«Ξυπνήστε τέκνα κι ήρθε η ώρα» - Ο Λόγος μέσα από τη Διασπορά

Για την «Α ν θ ο λ ο γ  ί α   τ η ς   ξ ε ν ι τ ι ά ς»

Σίγουρα για μας τους συγγραφείς της Διασποράς η εποχή που επιλέχτηκε ή που μας έτυχε να εκδώσουμε ένα συλλογικό βιβλίο, το: «Ανθολογία της ξενιτιάς- Έλληνες Πέντε Ηπείρων γράφουν και δημιουργούν» να μην ήταν η καλλίτερη και να εμφανιστήκαμε πολύ καθυστερημένοι. Ίσως τώρα να φώτισαν το νου μας οι Μούσες και το Ελληνικό Πνεύμα και να μας έδωσαν την εντολή. Άλλωστε ποτέ δεν είναι αργά· γιατί να είναι αργά τώρα για μας; Τι μας έκανε να εκδώσουμε αυτό το βιβλίο; Ας τρέξουμε λίγο με το Λόγο ξεκινώντας απ’ το παρόν πηγαίνοντας στο παρελθόν και αντίστοιχα να δούμε και το μέλλον. 

Πέρα από το ότι ζούμε σε ξένες πατρίδες, αν περνάμε καλά ή όχι, αν είμαστε ενσωματωμένοι ή όχι, αν έχουμε ευημερήσει οικονομικά και αποκαταστήσαμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας στους τόπους που ζούμε, πέρα απ’ όλα αυτά, ο χρόνος δεν μπόρεσε να σβήσει μέσα μας την Ελλάδα και την αγάπη μας προς αυτήν.

Στον ρου των νέων πραγμάτων και εξελίξεων, σε κάθε Χώρα οι κοινωνικές τάξεις διαμορφώνονται αναλόγως προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Τάξεις, που η πορεία και η τύχη τους καθορίζεται κάθε φορά από τις πολιτικές κατευθύνσεις, που οι κυβερνήσεις τους ορίζουν. Μέσα σ’ αυτές τις τάξεις ανήκει και ο Έλληνας Παγκόσμιος Μετανάστης.

Το μεγαλύτερο τμήμα από μας, εργάτες στο σύνολο, μέσα από αγώνες δεκαετιών και αυστηρή οικονομία και στερήσεις, μέσα από προβλήματα και αντιξοότητες και τεράστιες δυσκολίες προσαρμογής στις νέες κοινωνίες, βελτιώσαμε τη θέση μας, σε σχέση με τον Έλληνα γηγενή. Άλλοι στις δεύτερες Πατρίδες τους, άλλοι στη γενέτειρά τους και άλλοι, διαλυμένοι οικογενειακά, διατηρούν διπλά νοικοκυριά. Η δε πρώτη γενιά, που αποτελεί και τον πυρήνα των μεταναστών του 20^ου αιώνα, ένα μεγάλο μέρος αυτής έχουν χάσει τους γονείς τους χωρίς να τους δουν, ένα άλλο μέρος έχει ήδη πεθάνει στα ξένα και όσοι απομένουν, είτε είναι άρρωστοι, είτε μοιρασμένοι, (τα παιδιά τους, άλλα εδώ και άλλα εκεί) μετεωρίζονται ως εκκρεμές στην αναποφασιστικότητα και περιμένουν…  Η δεύτερη γενιά δεν έχει να παρουσιάσει κάτι το διαφορετικό από κείνο της πρώτης και η τρίτη γενιά είναι εκείνη που επιβάλλεται-για όλα που αναφέραμε και γι΄ αυτά που θα αναφερθούν-, να σώσει και να δώσει.

Η εμπειρία του Μετανάστη είναι πλούσια και σε μεγάλο βαθμό η ψυχή του έμεινε άσπιλη. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς πώς σκέφτονται και πώς λειτουργούν άλλοι μετανάστες και δεν είναι του παρόντος να το αναλύσουμε. Ωστόσο υπάρχουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας συνδέουν, όπως της άμιλλας, της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης. Καταλαβαινόμαστε διότι ομιλούμε την ίδια γλώσσα· της ξενιτιάς. Έτσι το ίδιο συμβαίνει στις περισσότερες φυλές, που είχαν την «τύχη» να μεταναστεύσουν. Σήμερα υπάρχουν μετανάστες που δεν θέλουν καν να γυρίσουν στις Χώρες τους επειδή δεν έχουν κάτι καλό να θυμούνται. Και χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε καμία Χώρα και κανέναν Λαό, για μας και με μια λέξη, σε ό,τι μας αφορά ως Έλληνες μετανάστες, εκείνο που ξεχωρίζει είναι ότι, η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν φτωχιά! Κι αυτό εμείς το ξέρουμε όσο κανένας άλλος. Κι αυτό μας οπλίζει και μας κάνει να είμαστε υπερήφανοι. Αυτήν την περηφάνια έχουμε σημαία, σύμβολο και αγαθό και μένει ανεξίτηλο ανοίγοντας διαύλους μέσα απ’ τις ποικίλες αντιπαραθέσεις.

Κι αν μερικοί μας θέλουν να μη μας ενδιαφέρει η Ελλάδα (παρά μόνο υλικά- μέσω της οικονομικής-επενδυτικής δύναμης που πολλοί διαθέτουν) και με ποικίλους τρόπους μας αποξενώνουν και μας περιθωριοποιούν, απ’ αυτή τη θέση θα στείλουμε ένα απλό μήνυμα: μας ενδιαφέρει ο Ελληνισμός! Πάντα μας ενδιέφερε.

Μέσα στις προαναφερόμενες τάξεις δημιουργήθηκε και η τάξη των Τεχνών και βεβαίως των συγγραφέων. Άλλοι αυτοδίδακτοι, άλλοι με ελάχιστες ιδέες, με το νου στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά (Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο μέχρι και τη νεότερη Ελλάδα) που αποκτήσαμε, επιδοθήκαμε στο Λόγο, δεκαετίες τώρα. Τα έργα μας πολλά και ποικίλα κι αυτά τα έργα μας από τη μια αποτέλεσαν και αποτελούν το απαύγασμα του Ποιητικού και Πεζού Λόγου, όπως η πολιτισμική μας ιστορία αξιώνει, και από την άλλη δείχνουν απανταχού τον αντικατοπτρισμό της Ελλάδας.             Φτάνοντας στη σημερινή εποχή του 21^ου αιώνα, ο απανταχού Ελληνισμός αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα αφελληνισμού. Και γι’ αυτό δεν φταίνε οι Χώρες παραμονής τους. Συχνές οι αναφορές μας, οι διαμαρτυρίες και οι καταγγελίες ως τώρα απ’ όλα τα σημεία του Πλανήτη. Απόκριση καμία. Όταν η μητροπολιτική Ελλάδα κάνει λόγο για τους Απόδημους και εμείς ως συγγραφείς ακούμε τον κούφιο λόγο της, θα πρέπει, τουλάχιστον, να σέβεται πώς και πού χρησιμοποιεί τον όρο αυτό. Διότι, εμείς, ως Απόδημοι, έχουμε άλλη άποψη και για άλλη μια φορά καλούμε τους υπευθύνους να μας διαψεύσουν.

Επί πλέον φαίνεται και μια άλλη διάσταση: την αδιαφορία τους την επενδύουν σε περίεργες μεθοδεύσεις. Η πολιτική της Μητρόπολης, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο, επιδρά αρνητικά και στο χώρο της διασποράς. Έτσι σ’ αυτή την περίπτωση αλλού θα δούμε την αδιαφορία σαν μια πολιτικοκοινωνική και πολιτιστική Λερναία Ύδρα και αλλού σαν Δούρειο Ίππο. Και στις δυο περιπτώσεις χρησιμοποιεί τους Οργανισμούς της, που τάχα είναι για μας, όπως το ΣΑΕ για παράδειγμα. Έτσι η κομματική και υλική Ελλάδα έχει βγει και στους δικούς μας χώρους.

Σε ότι αφορά το δικό μας χώρο, τους Έλληνες Συγγραφείς της Διασποράς και το πρόσφατο βιβλίο μας: «Ανθολογία της ξενιτιάς» που μας κάνει περήφανους, ένεκα της σημερινή πραγματικότητας, αυτή η περηφάνια πρέπει να σταθεί στα ύψη της.

Η μοίρα και η Παγκόσμια Ιστορία, όπως αυτή καταγράφεται από τους αρχαίους χρόνους έως και σήμερα, χρεώνει στους Έλληνες την περηφάνια, πλαισιωμένη από Ιστορία και Πολιτισμό. Κάθε σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας είναι και μια Ιστορία. 

Μέσα από την Ιστορία των αιώνων και των χιλιετιών, ο Ελληνικός Πολιτισμός μεγαλούργησε. Ο Αρχαίος Πολιτισμός έδωσε τα φώτα σε ολόκληρη την οικουμένη. Η Σοφία, οι Τέχνες, η Δημοκρατία, η Γλώσσα και άλλα πολλά, κατέστησαν την Ελλάδα Χώρα Οικουμενική. Τα Μνημεία αποτελούν τη μεγαλύτερη απόδειξη. Η αρχιτεκτονική του Παρθενώνα είναι μοναδική. Το Βυζάντιο παρουσιάζει κι αυτό τον Ελληνικό Πολιτισμό, ντυμένο βέβαια πια με τον μανδύα του χριστιανισμού, ενώ η αντίστροφη μέτρηση άρχισε από την ίδρυση του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτος, στο τέλος του 18^ου αιώνα. Ο Ελληνισμός είχε δώσει πολλά και θα έδινε ακόμα περισσότερα. Όμως, όπως προκύπτει από ιστορικές και επιστημονικές πηγές, τόσο από γεωγραφική θέση, όσο και από πολιτισμικά αποθέματα διεθνούς κλίμακας, άρχισαν οι μεθοδευμένες επιδρομές με σκοπό τη σμίκρυνση της Ελλάδας, και γεωγραφικά και πληθυσμιακά. Τα ποικίλα πολιτιστικά ιδανικά μας, τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις, η Σοφία και η Δημοκρατία, το Αρχαίο Κάλλος, οι μυθολογικοί μας Ήρωες, οι Μούσες και οι Ποιητές μας, ο καβαλάρης Λόγος ντυμένος με τα κάλλη της Ελληνικής Γλώσσας, που πρυτάνευσε και πρυτανεύει ακόμα. Η στάση μας σε δύσκολους καιρούς, οι θυσίες μας και η προσφορά μας στην Εθνική Αντίσταση, όλα αυτά και άλλά πολλά μας κάνουν απλά να είμαστε περήφανοι. Είναι δικαίωμά μας η εθνική μας περηφάνια, μα περισσότερο είναι καθήκον και υποχρέωσή μας.

Έτσι με το Λόγο μέσα από τη Διασπορά θα στείλουμε κι ένα άλλο μήνυμα: «Ξυπνάτε αδέρφια και ήρθε η ώρα», όπως έλεγε και ο Ρήγας Βελεστινλής.

Ανώνυμοι, οι ανώνυμοι ήρωες της Διασποράς Έλληνες, τόλμησαν, σήκωσαν τη φωνή τους πιστεύοντας στην Αιωνιότητα του Ελληνισμού. Όχι επώνυμοι, όχι φημισμένοι, αλλά άνθρωποι απλοί που ζουν κάτω από τη στάχτη της Μητροπολιτικής αδιαφορίας, σκεπασμένη με τη στάχτη της αφομοίωσης στα ξένα. Αυτοί σαν σπίθα ζωντάνεψαν και τίναξαν τη στάχτη από πάνω τους, ύψωσαν τη φωνή τους, τη φωνή του Παγκόσμιου Έλληνα, τη φωνή της ξενιτιάς.

Οραματίστηκαν σαν ένας καινούριος Ρήγας, το ξύπνημα του Ελληνισμού, την Ένωση μιας Παγκόσμιας Ελληνικής Κουλτούρας. Μια φωνή έξω από τα σύνορα της Μητρόπολης που φιλοδοξεί ν’ αγκαλιάσει όλη την Υφήλιο σε μια Ένωση Ελλήνων Συγγραφέων Πέντε Ηπείρων. Ένα όραμα που πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Γι αυτό απ’ αυτή τη θέση, καλούμε όλους τους συγγραφείς της διασποράς να μας πλησιάσουν και μαζί να γυρίσουμε τη μεγάλη πέτρα του μύλου αλέθοντας όλα τα κακά κείμενα του καιρού μας και να αφήσουμε το Λόγο να τρέξει λεύτερος και μονιασμένος.

Ήδη το πρώτο βήμα έγινε από μια φούχτα ανθρώπων· την Ομάδα Πρωτοβουλίας για την Ένωση. Μετά από επίπονη εργασία κατορθώσαμε να συλλέξουμε κείμενα από διαφορετικά σημεία του Πλανήτη μας και κουλτούρες και καταφέραμε να εκδώσαμε το πρώτο μας βιβλίο: «Ανθολογία της ξενιτιάς». Φίλοι συγγραφείς της ξενιτιάς, που διατηρούν μέσα τους αειθαλή και αέναο το Ελληνικό Πνεύμα, συνεργάστηκαν με ζήλο, μεράκι και αγάπη και μέσα από μύριες δυσκολίες, στα ανώμαλα και άβατα πετρώματα, δημιούργησαν κι έσπειραν το σπόρο!

Να γιατί θέλουμε να λέμε πώς είμαστε περήφανοι· έχουμε κάθε λόγο! Με περηφάνια, λοιπόν, σας παρουσιάζουμε το έργο μας. Από σένα, φίλε αναγνώστη, φίλε του Ελληνισμού, περιμένουμε να διαβάσεις το έργο μας, να το διαδόσεις, να το αγαπήσεις, ώστε να μπορέσουμε να τρυγήσουμε τον καρπό του, για το καλό του απανταχού Ελληνισμού, για το καλό των Ελλήνων.

Το βιβλίο μας: «Ανθολογία της Ξενιτιάς- Έλληνες Πέντε Ηπείρων γράφουν και δημιουργούν» γραμμένο από ανθρώπους που δεν λησμονούν τη Χώρα που γεννήθηκαν, αυτούς που κοιτούν τον ουρανό ψάχνοντας να τον βρουν γαλάζιο, με μια ελπίδα λευτεριάς, με μια ελπίδα γυρισμού, που όσο περνά ο καιρός ξεθωριάζει σαν σύννεφο που το παίρνει ο αέρας και χάνεται στον ορίζοντα. Αγάπησε λοιπόν την πρώτη έκδοσή μας, και βοήθησέ μας ώστε να εξαπλωθεί όπου υπάρχουν Έλληνες.

Γι’ αυτούς τους λόγους γράψαμε αυτό το βιβλίο· και το αφιερώσαμε στους απανταχού Έλληνες!

Για την Επιτροπή Πρωτοβουλίας,

Παναγιωσούλης Γαβριήλ, Νέα Υόρκη- Η.Π.Α. Gabrielkp@aol.com

Φασούλας Βάιος,

Ε.Ε. - Γερμανία – Απρίλης 2002  Web: www.fasoulas.de   *  e-mail: vaios@fasoulas.de