|
|
|
Έρευνα Το εμπόριο ναρκωτικών στην Θεσσαλονίκη |
||
|
Τελευταία ενημέρωση 21 Ιουν 2002 Αυτή η σελίδα θα ανανεώνεται συχνά γι αυτό να την επισκέπτεστε τακτικά, αν θέλετε να δείτε την συνέχεια αυτής της προσπάθειας Σχετικά Θέματα
|
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΠΡΩΧΝΟΥΝ ΤΙΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι όλοι έχουμε κάποιο φίλο, άλλοι την κοπελιά τους ή το αγόρι τους, άλλοι τον αδελφό ή το παιδί τους εξαρτημένο, βαλμένο στο "λούκι" των ναρκωτικών, δείχνει ότι μιλάμε για κάτι το οποίο ξεπερνά το οποιοδήποτε προσωπικό πρόβλημα ή τις οποιεσδήποτε προσωπικές επιλογές. Είναι ένα κοινωνικό ζήτημα. Μόνο και μόνο από το ότι τόσοι άνθρωποι "επιλέγουν" αυτόν τον τρόπο "ζωής" μακριά από οποιεσδήποτε κοινωνικές κανονικότητες, θάπρεπε να θέτει το ζήτημα ότι κάτι πάει στραβά στην ίδια την κοινωνία σαν σύνολο. Θάπρεπε να βάζει σ΄ όλους το ερώτημα γιατί τόσοι άνθρωποι νιώθουν τόσο πόνο που χρειάζονται να τον απαλύνουν με ουσίες; Τι είναι αυτό που λείπει; <Εδώ, εννοείται δεν μιλάμε για την περιέργεια, το "ψάξιμο" που χαρακτηρίζει κάθε ανθρώπινο ον και ειδικά τους νέους, που φέρνει σε συνάντηση κάποιον με τις ουσίες - νόμιμες και παράνομες - αλλά για αυτούς (που διαρκώς αυξάνονται), που ζουν στην εξάρτηση.> Αντίθετα, λοιπόν βλέπουμε ότι οι κυβερνώντες και μαζί τους η "σιωπηλή" πλειοψηφία θεωρούν την τοξικομανία σαν ένα ατομικό σύμπτωμα, ένα ζήτημα χαρακτήρα, σαν την εξαίρεση του κανόνα που λερώνει το δικό τους κόσμο που είναι όμορφος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος. Ακριβώς γιατί υπεραμύνονται του συστήματος, των συμφερόντων του, - πραγματικών ή πλασματικών - κι ο τοξικομανής, το "τζάκι" τους θυμίζει τη σαπίλα τους, ακριβώς γι αυτό, γι αυτούς η τοξικομανία είναι ένα ζήτημα μερικών στραβών μυαλών και αυτή είναι η βάση της στάσης όλων των αστών και μικροαστών απέναντι στο πρόβλημα είτε ζητάνε καταστολή απέναντι "σ΄ αυτούς τους αλήτες που ψοφάνε μπροστά στις βιτρίνες τους", είτε ζητούν τη νομιμοποίηση των ουσιών. Έτσι για λόγους που αφορούν μεγάλα συμφέροντα, τα ΜΜΕ και το κράτος απομακρύνουν την κοινή γνώμη από τις πραγματικές αιτίες της τοξικομανίας. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα απ΄ αυτούς. Η όλη φλυαρία περί "πρόληψης", "θεραπείας του κοινωνικού φαινομένου" καταλήγει πάντα σε περισσότερη καταστολή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η δική μας στάση είναι διαμετρικά αντίθετη. Θεωρούμε ότι βαθύτερες αιτίες που έχουν να κάνουν με κοινωνικά αίτια (σαφώς μπλεγμένα με έναν μοναδικό τρόπο στον κάθε εξαρτημένο ανάλογα με τα βιώματα και την ψυχοσύνθεσή του) σπρώχνουν τους νέους στα ναρκωτικά κι ακόμα λέμε ότι οι κοινωνικές σχέσεις, αυτό το σύστημα κοινωνικής ιδιοκτησίας, το Κεφάλαιο, το κράτος και οι θεσμοί του σπρώχνουν τις ναρκωτικές ουσίες στη νεολαία. Γυρίζοντας στην αρχή, πρέπει πρώτα να θέσουμε το ζήτημα στη βάση του. Μεγαλώνουμε σ΄ έναν κόσμο που έχει δολοφονήσει την ελπίδα, σε μια κοινωνία που πνίγει τη ζωή, τον έρωτα τη δημιουργία. Τα πάντα στηρίζονται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την απομόνωση, την εξατομίκευση. Αρνούμενοι να συμβιβαστούν οι νέοι με την εκμετάλλευση και την καταπίεση, να θυσιάσουν τη ζωή τους στο βωμό του χρήματος συναντιούνται με τις πρέζες στην αναζήτηση λύσης για το προσωπικό - κοινωνικό τους αδιέξοδο. Εμείς στη ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ελπίζω να μην περιμένετε, μέσα σε μια κοινωνία που καλλιεργεί την συλλογική αφασία να επικροτούμε τη μαστούρα με οποιοδήποτε μέσο κι αν επιτυγχάνεται. Καθένας που πέφτει στα ναρκωτικά αποτελεί μια ακόμη πηγή πλουτισμού για τους εμπόρους. Και γίνεται ένας λιγότερος αντίπαλος του συστήματος. Μέσα σ΄ ένα σύστημα που η μεγαλύτερη βιομηχανία, ύστερα από αυτή των όπλων είναι των ναρκωτικών, δε λέμε δεν πειράζει... Μας πειράζει που αντί να ξεσπάμε, να καταστρέφουμε, να δημιουργούμε, να επικοινωνούμε, κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Δεν χρειάζεται να ηρεμήσουμε. Είμαστε τσαντισμένοι με όσα συμβαίνουν πάνω μας και γύρω μας και πρέπει να το δείξουμε... Κυριάκος Μουτίδης (μέλος της νεολαίας του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ - ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ-μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ) 11 Ιουνίου 2002 |
|