3. Τα λάθη του Έρασμου και των οπαδών του


Σύμφωνα με τον Γάλλο γλωσσολόγο F. Saussure, 1857 -1973 μ.Χ., και τους μαθητές του (Ch. Baley, A. Sechehaye...), οπαδό των απόψεων του Έρασμου: <<Από λογικής άποψης, το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο είναι ιδιαίτερα εξαίρετο, διότι για κάθε φθόγγο είχε ένα  γράμμα:  β-ά-ρ-β-α-ρ-ο-ς. Οι Σημίτες έγραφαν μόνο τα σύμφωνα. Την λέξη \"βάρβαρος\" θα την έγραφαν \"βρβρς\". Η αρμονία, όμως, ανάμεσα στην γραφή και στην προφορά δεν  διαρκεί, γιατί:

a) Η γλώσσα εξελίσσεται αδιάκοπα, ενώ  η γραφή έχει την τάση να μένει ακίνητη. Πρόφεραν στα γαλλικά  και έγραφαν     11ος αιώνας    \"rei, lei\"   rei, lei,..   13ος αιώνας    \"roi, lei\"   roi, loi… 14ος αιώνας    \"roe, loe\"   roi, loi, ..     19ος αιώνας    \"rwe, lwa\"   roi, loi.. Γράφουμε eveiller, mouiller, lei, rei,..., ενώ προφέρουμε eveyer (\"έβεγιε\"), mouiyer (\"μούιγιε\"), lwa (\"λουά\"), rwa (\"ρουά\"),..., επειδή έτσι προφέρονταν αρχικά και έπειτα άλλαξε η προφορά τους.   Η γραφή επομένως καταλήγει να μην ανταποκρίνεται πια σ\' αυτό που αντιπροσωπεύει, να υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ γραφής  και προφοράς. Για το ίδιο γράμμα έχουμε πάρα πολλές προφορές και   τον ίδιο φθόγγο τον γράφουμε με τρία και πέντε γράμματα. O φθόγγος π.χ. \"σ\" γράφεται: s, t, ss, sc: nation, chasset, acguescer... ο φθόγγος \"κ\" = gu, c, k, cc, ch....   Η γραφική εικόνα αυτή της λέξης αποκτά για μας ιδεογραφία.

b)) Όταν ένας λαός δανείζεται από άλλον το αλφάβητο του   συμβαίνει πολλές φορές να μην προσαρμόζεται κατά τα μέσα του γραφικού αυτού συστήματος στην καινούργια του λειτουργία. Αναγκαζόμαστε τότε να προστρέχουμε σε τεχνάσματα χρησιμοποιώντας δυο γράμματα για να προσδιορίσουμε μ\' αυτά ένα ήχο.

g) Υπάρχει η ετυμολογική προκατάληψη,  όπως π.χ. στην Αναγέννηση, που πολλές φορές και μια παρετυμολογία  επιβάλλει μια γραφή: poids (γαλλικά) σαν να προέρχεται από την λατινική pondus, ενώ προέρχεται από την λέξη pensum....

Κατόπιν αυτού, καταλήγει ο Sausure, θα πρέπει η σημερινή γραφή, ελληνική και ξένη, να  καταργηθεί και να γίνει ένα νέο φωνητικό αλφάβητο με ένα γράμμα για  κάθε φθόγγο, και που κάθε φορά που η λέξη θα αλλάζει προφορά θα γράφεται ανάλογα.>>.  ( Περισσότερα βλέπε: \"Μαθήματα Γλωσσολογίας\" F.  Saussure).


Για να δούμε όμως είναι έτσι τα πράγματα;